Czas oczekiwania na nową konsolę PlayStation (NYSE: SONY) może być wydłużony, nowy router może być dostępny za kilka tygodni, albo sprzedawca może powiedzieć, że ma na stanie tylko siedem modeli tego konkretnego samochodu.

Powyższe przykłady to nie tylko drobne niedogodności. Globalny niedobór półprzewodników w 2021 r. sieje spustoszenie w wielu gałęziach przemysłu, grożąc wykolejeniem kruchego, globalnego ożywienia gospodarczego.

Podczas gdy politycy od Waszyngtonu po Pekin dyskutują o tym, jak wzmocnić krajowe dostawy, odlewnie półprzewodników uginają się pod masą zaległych zamówień, a końca kryzysu wydaje się nie widać.

W centrum tego problemu znajduje się jedno proste pytanie: dlaczego nie możemy zbudować więcej fabryk, aby produkować więcej chipów?

Prawdopodobnie z tego samego powodu, dla którego nie budujemy często nowych stacji kosmicznych. Fabryki półprzewodników zasilane są najnowocześniejszą technologią przemysłową, dlatego ich budowa jest, delikatnie mówiąc, kapitałochłonną inwestycją.

Same zakłady produkcyjne są o strukturze plastra miodu z komorami tak czystymi, że nie powstydziłyby się ich amerykańskie Centra Kontroli i Prewencji Chorób. Roboty wiją się po suficie, podczas gdy impulsy ekstremalnego światła ultrafioletowego mrugają w hermetycznych granicach maszyn wartych wiele milionów dolarów.